Hallo Nederland!

Een week verder en we hebben weer zo veel beleefd. Even bijpraten..

Na Mission Beach sloeg het weer om en helaas hebben we de laatste dagen heel veel regen gehad. Geen tropische regen zoals men hier gewend is, maar ordinaire miezerregen. Maar dan wel de hele dag door. Bah. Daarvoor zijn we niet in tropisch Australië ja!
Goed, genoeg geklaag over het weer (onze Nederlandse roots blijven we trouw, zoals jullie merken).

In de relatief grote stad Townsville hebben we een paar dagen genoten van een prachtige cabin die zeer luxe en modern was ingericht. De meeste cabins waar we slapen zijn ergens in de jaren '70 neergezet en hebben nog dat decor (niet de nieuwe, hippe vintage look, gewoon lelijk). Deze cabin was echter duidelijk gerenoveerd en er was een DVD-speler! We hebben nu inderdaad het punt van lang-reizen bereikt dat we dat soort triviale dingen heel belangrijk vinden. Heerlijk om gewoon weer even wat filmpjes te kijken op de bank.

Vanuit Townsville zijn we een dag naar Magnetic Island geweest met de ferry. Tijdens een wandeling zagen we een heuse koala in de boom! Het blijft tof om al die 'wilde' dieren hier zo in de natuur tegen te komen (behalve de spinnen dan).

Townsville is ook de thuisstad van het A-league voetbalteam North Queensland Fury. Joor had al voor aanvang van onze reis het voornemen een voetbalwedstrijd bij te wonen in Australië, liefst bij Melbourne Heart, maar die speelden helaas niet toen wij daar waren. Hier konden we naar de wedstrijd NQ Fury - Melbourne Heart dus dat deden we.
Voetbal is hier duidelijk een nieuwe, opkomende sport, want toen we gingen informeren bij de Visitor's Information Centre wisten de dames daar niet hoe ze aan kaartjes moesten komen. We werden meegenomen naar de balie van de lokale rugby club want die bleken gelinkt te zijn aan het voetbal. Ook daar was men enthousiast over het feit dat wij kaartjes wilden kopen voor NQ Fury, want elke extra supporter wordt hier toegejuicht.. Het verbaasde ons dus niet dat we uiteindelijk met slechts 2800 andere mensen vanuit een meer dan halfleeg, onoverdekt stadion kwamen kijken naar een wedstrijd à la NEC - Sparta (sorry Ruub). We hadden ook niet veel meer verwacht en het was, misschien wel vooral vanwege de kneuterigheid, erg leuk om bij te wonen. We zaten, heel Australisch, op een grasheuvel aan de korte kant. Nog nooit zo goed zicht gehad op een voetbalwedstrijd! Hooligans hebben ze in Australië ook; een delegatie van zo'n 30 man schreeuwde de mannen dezelfde liederen toe die wij ook in Nederlandse varianten kennen. Hier is het: 'You're a wanker!' in plaats van 'Je moeder is een hoer!'.
Stiekem waren we toch wel meer voor Melbourne Heart, een verNederlandste club met John van 't Schip als trainert en Rutger Worm en Gerald Sibon als de grote sterren. Sibon scoorde een fantastische goal en Melbourne Heart won uiteindelijk ook. Na afloop is Joor nog naar hem toegelopen om te vragen of hij z'n shirt mocht hebben.. maar helaas. Waarschijnlijk moest het gewoon weer gewassen worden voor de volgende wedstrijd.

Na Townsville zijn we doorgereden naar Airlie Beach, dé vertrekhaven voor alle tours naar de Whitsunday eilanden. De Whitsundays is een groep van 74 (natuuurlijk zeer idyllische) eilanden die grenzen aan het Great Barrier Reef. Erg mooi en natuurlijk wilden we hier wel het een en ander van zien. Met de slechte weersvooruitzichten in gedachten hebben we onze dagtripjes wat later geboekt en dus een paar dagen in Airlie in de regen genikst. Gisteren zijn we de hele dag op het water geweest. Het was volledig en zwaar bewolkt maar gelukkig hebben we bijna geen regen gehad. We hebben gesnorkeld en zagen enorme vissen, een beetje eng zelfs. De belangrijkste stop was bij Whitehaven Beach op Whitsunday Island. Dit enorme, uitgestrekte parelwitte strand wordt steevast uitgeroepen tot een van de mooiste stranden ter wereld (goeie marketing) en ja, het is prachtig, ook zonder zon.

Vanochtend was het tijd voor de coolste trip van de reis. Iets dat we heel graag wilden en ook op deze plek: vliegen boven het rif! Met een watervliegtuigje van Air Whitsunday hebben we een vlucht van anderhalf uur gemaakt over de eilanden, tot aan het verste puntje van het rif, langs het bekende Heart Reef en met een touch & go landing op het water. Zo tof! Niet in woorden uit te drukken hoe cool en mooi dat was. We hebben natuurlijk veel foto's en ook wat filmpjes, maar het duurt zo lang om die te uploaden, dat bewaren we wel voor als we weer thuis zijn. Onze piloot, Dan, was een heerlijke blootvoetse Aussie met een serieuze 'Made in Australia' tattoo op zijn kuit die ons constant 'Guys' noemde. Prachtig.

Nou boppers, genoeg geluld. Over 4 weken is het al weer voorbij. Het gaat zo snel! We missen jullie en ons lieve mooie kikkerlandje, maar we genieten nog veels te veel van alles dat we hier meemaken (sans regen) en het reizen an sich.
Tijd om een biertje te gaan drinken op reizen en het leven!

Tot snel.
Liefs,
Anne en Joris

PS: het foto upload ding leidt een eigen leven..het stond op volgorde maar is nu weer helemaal gehusseld. Sorry! Maar de uitleg erbij geeft aan wat waar is enzo