Hallo Holland,

Melbourne meldt zich in jullie toekomst! Met de kilometers die we hebben gereden is ook de tijd weer een stuk vooruit gegaan en we leven nu exact tien uur later dan NL. En dat merken we in de nacht als onze telefoon ons wakker allarmeerd met een fel blauw licht dat door de kamer flitst en aangeeft dat we een sms hebben ontvangen.

De reis naar Melbourne was door een stuk van Australië waar we ons van tevoren niet over ingelezen hadden. Kangaroo Island in South Australia stond op het programma, maar toen we lazen dat de ferry daar naartoe ruim 350 dollar zou gaan kosten (en het is net zo'n pokke stukje als met de Teso naar Tekzel!) besloten we dit eiland over te slaan en koers te zetten naar de volgende wijnregio, McLaren Vale. Na onze overdosis in de Barossa Valley zijn we hier naar slechts twee wijnboertjes geweest, Rosemount en Hardys. Op de camping kwamen we een gezellige bierbuik tegen die samen met zijn vrouw vier jaar door Australië reist en deze ervaring graag met ons deelde. Het was een beetje type Sjonnie & Willie van Jiskefet, met trainingpak en gouden kettingen.

In South Australia zagen we voor het eerst in lange tijd weer de zee en we hoopten nog een walvis te kunnen spotten die hier enkele maanden voor de kust jongen krijgen en vervolgens naar Antartica verhuizen. We waren helaas net te laat in het seizoen, dus zijn ze net misgelopen.

Op de weg naar Portland, waar Anne haar oud-oom en tante wonen, reden we langs de kust langs een gebied waar veel kreeft wordt gevangen. Maar net als de walvissen zijn de kreeften momenteel ook niet in seizoen. We hebben wel de grootste kreeft ter wereld gezien, Larry the Lobster, van 18 meter hoog!

Via Mount Gambier kwamen we vrijdag in Portland aan bij Tante Nelly en Ome Cor. We werden geweldig ontvangen en ze hebben ons heerlijk een paar dagen in de watten gelegd. We luisterden naar prachtige verhalen over alle trips die zij door Australië hebben gemaakt, toe de wegen nog onverhard waren en de omstandigheden een stuk primitiever. Na een prachtige wandeling in de buurt van Portland gaven de fur seals een leuke show op de rotsen onder ons, waarna we in de 4 wheel drive van Oom Cor de omgeving verkenden. Heerlijk om ook weer even in een echt bed te slapen na al die weken in de camper. Oom Cor is een fervent gem-digger die al jaren de mooiste edelstenen uit de grond trekt in heel Australië. Anne mocht even shoppen in de workshop en heeft een prachtige groene saffier uitgezocht, geslepen en wel, die in een ring gezet kan worden.

Maandag zijn we in Melbourne aangekomen, waar onze vakantie naar Australië in 2007 begon. Destijds vonden we het al een toffe stad die een beetje Europees aandoet met de trams die door de straten rollen en ook nu voelen we ons hier op ons gemak. Vanmiddag zijn we naar de Melbourne Cricket Ground gelopen en hebben we zowaar een een amateur cricketwedstrijd kunnen kijken. Een enorm rond stadion waar 100.000 mensen in kunnen. Het deed ons gelijk denken aan de sketch van Jiskefet waar ze een parodie op cricket spelen. We hebben het filmpje toegevoegd!

Morgen vliegen we naar Cairns in het Noordoosten. Het weer is daar weer wat warmer, dus dan kunnen we de korte broeken en slippers weer aan in plaats van spijkerbroeken, vleeschvesten en dikke boots. Al hebben we gister wel moeilijk hippe gympen gescoord waardoor we ons weer een beetje meer leuke twintigers voelen in plaats van praktisch geklede toeristen.

Dikke koesjes vanuit Mellie!

Joris en Anne

PS: onze fotoruimte is bijna op dus tenzij een Barmhartige Samaritaan onder jullie ons wat fotoruimte schenkt kunnen wij jullie niet meer verblijden met mooie kiekjes.. ;-)